#John Green - Papierowe miasta

~ Jakże łatwo można dać się zwieść, wierząc, że człowiek jest czymś więcej niż tylko człowiekiem.

   To moje drugie spotkanie z twórczością pana Greena i muszę stwierdzić, że Papierowe Miasta przekonały mnie do siebie dużo bardziej niż Gwiazd naszych wina. Każdy tą książkę interpretuje inaczej i każdy w niej szuka jakiegoś swojego własnego wyznacznika, coś co będzie dla niego motywacją. No bo tak - 'Papierowe miasta' to powieść, która daje dużo do myślenia o życiu, o drugim człowieku, jak i o sobie samym.

   Przede wszystkim w tej książce spodobało mi się to jak autor dobrze przedstawił mocną przyjaźń pomiędzy bohaterami; perspektywę, że ludzie są zupełnie inni, niż sobie ich wyobrażamy; walkę z samym sobą i problemy współczesnych nastolatków. Możemy spostrzec, że zakochując się w drugiej osobie, tak na prawdę zakochujemy się w jej wyobrażeniu. Kiedy kogoś się pozna bliżej, to wszystko umyka, ponieważ ta osoba nie jest taka jaką ją sobie wyobraziliśmy.

   Myślę, że wiele na świecie jest takich osób, które chciały się od czegoś uwolnić, uciec i podążyć inną drogą. Decyzja jest najtrudniejsza, ale kiedy już się odejdzie, nie ma nic łatwiejszego pod słońcem. Kolejna złota myśl, którą nasuwa nam ta książka. Dużo razy chciałam uciec od pewnych spraw, ale najtrudniej było to zrobić. Gdy to wykonałam, moje życie potoczyło się z górki i już nie było tak ciężko jak przypuszczałam.

   John Green w książce przedstawił nam genialną perspektywę motywu drogi. Czwórka przyjaciół, wybierająca się minivanem w wielogodzinną podróż. Jadą w pewne miejsce, nie wiedząc czego się spodziewać. Nie pogardziłabym udać się w taką długą podróż, zwłaszcza z takimi osobami jak Quentin, Radar i Ben. Przyjaźń między bohaterami również jest wielkim plusem tej książki. To w jaki sposób pomagają sobie wzajemnie, doradzają sobie i wyruszają na wspólne misje jest genialne, ponieważ bohaterom pomimo momentami dramatycznych chwil nie brakuje humoru, przez co całość nie jest sztywna.

   Dla osób, które jeszcze nie czytały, a interesuje ich początkowa fabuła - książka jest napisana z perspektywy Quentina Jacobsena, który jest od dawna zakochany w swojej zbuntowanej i tajemniczej koleżance Margo. Pewnego wieczoru dziewczyna niespodziewanie pojawia w pokoju chłopaka, wyciąga go na dość szaloną podróż po mieście, a potem znika. Q wyrusza w poszukiwaniu Margo dzięki wskazówką, które zostawiła dziewczyna tylko dla niego.  Po drodze bohater przekonuje się, że ludzie w rzeczywistości są inni, niż sobie ich wyobraził. 

   Podsumowując, całość naprawdę bardzo mi się podobała. Te wszystkie życiowe wnioski niosą za sobą bardzo dobry przekaz. Oczywiście nie zabrakło wyjaśnienia, czym tak na prawdę są te papierowe miasta. Jeśli miałabym się zagłębić jak ja interpretuję ten tytuł to stwierdzam, że papierowe miasta kojarzą mi się z czymś krótkotrwałym i czymś co prędzej czy później zniknie. Polubiłam głównego bohatera, jego przyjaciół, a nawet dosyć skomplikowaną Margo, która również miała w sobie swój urok. Jeśli nie zapoznaliście się jeszcze z 'Papierowymi miastami', to ja z całego serca wam serdecznie polecam. Bo warto.

★★★★★

~ Odchodzenie jest przyjemne i czyste, tylko kiedy zostawia się za sobą coś ważnego, coś, co miało dla nas znaczenie. Kiedy wyrywa się życie razem z korzeniami. Ale tego nie da się zrobić, dopóki nasze życie nie zapuści korzeni.