#Carl Frode Tiller - Osaczenie

~ Jak dobrze jest mieć do zrobienia coś tak ważnego, jak - mimo wszystko - dobrze jest żyć i coś dla kogoś znaczyć, móc coś z siebie dać drugiemu człowiekowi, to banał, ale nikt nie wie, jak bardzo prawdziwy, póki nie zakosztuje samotności.

   W jednej z gazet ukazuje się zdjęcie młodego mężczyzny - Davida, który jest literaturoznawcą i stracił pamięć. Dołączona jest prośba, aby Ci co go znają, opowiedzieli mu listownie o jego życiu. Na ogłoszenie odpowiadają trzy osoby, które miały z nim najbliższy kontakt. Jon - przyjaciel Davida z lat dojrzewania, Arvid - ojczym chłopaka, były pastor, w terminalnej fazie raka i Silje - pogrążona w kryzysie, z problemami w małżeństwie. 

   Każda z tych osób, która została poturbowana przez życie, postanawia opowiedzieć swoją wersję wydarzeń, o ich wspólnej przeszłości. Powoli zostają odkrywane tajemnice Davida, a każda historia różni się od kolejnej. Niektóre wątki zostają pokazane zupełnie w odmiennej wersji. 

   Ta książka różni się od tych, które zazwyczaj czytam w wolnym czasie, ale podobała mi się tak bardzo, jak te z mojego ulubionego gatunku. Jeszcze w żadnej powieści nie spotkałam się z tym, aby autor tak dokładnie analizował psychikę człowieka. To było genialne.

   Przybliżone nam zostaje życie Davida, jak i trójki jego najbliższych osób. Przyznam, że byłam zaskoczona każdą z tych historii w pewnym względzie, ponieważ mimo, że w jakimś małym stopniu się łączyły, to i tak każdy chciał pokazać chłopaka w zupełnie nowej odsłonie. Ile ludzi, tyle wersji historii. Jestem ogromnie ciekawa jaka jest ta prawdziwa.

   Czytałam tą historię urywkowo, dlatego trochę zajęło mi jej skończenie. Uważam, że Carl Frode Tiller ma naprawdę świetny talent do analizowania zachowań poszczególnych postaci. Oprócz tajemniczego Davida, zaciekawiła mnie również postać Jona, który ma wyjątkowo specyficzny charakter. Z większą ciekawością czytałam jego historię, niż innych.

   Niestety niezbyt wygodnie czytało mi się wersję Silje, czyli ostatnią. Najbardziej brakowało mi dialogów, które wydaje mi się, że byłby o wiele lepsze i bardziej przejrzyste. Mimo wszystko - jestem pod wrażeniem, ponieważ całość według mnie, wyszła świetnie. Jest to moje pierwsze spotkanie z literaturą norweską i jak najbardziej udane.

   Autor nie ograniczał się i za każdym razem pokazywał prawdziwy obraz życia, z bolesnymi i dramatycznymi wydarzeniami. Zakończenie listu, który pisała Silje, a jednocześnie końcówka książki, zdziwiła mnie, ponieważ teraz pozostaje dylemat, co jest prawdą i czy kobieta ma rację.

   "Osaczenie" jest trylogią, więc już nie mogę się doczekać kontynuacji, ponieważ mam wrażenie, że autor wiele ominął i nie dokończył, ale nie wszystko stracone, skoro mają być dalsze części. David jest osobą, która mnie intryguje, kompletnie nie wiem co mam o nim myśleć i nie mam pojęcia jak moja cierpliwość to wytrzyma.

★★★☆☆

~ ... a ponieważ widziałam tylko jeden powód, dla którego miałbyś kłamać, mianowicie taki, że nie chciałeś pokazać Arvidowi tych zdjęć, uświadomiłam sobie, że w którymś momencie postanowiłeś pozwolić mu uwierzyć, że naprawdę targnąłeś się na własne życie, co - jak po jakimś czasie przyznałeś - było częścią dzieła sztuki.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Literackie! :)