#Andrea Portes - Anatomia obcości

~ Dostajemy tylko jedną szansę. 

Dostajemy tylko jedno życie i nie wiemy nawet, kiedy przejdzie ono od kolistego biegu w przód do zimnego kresu, po którym nie ma już nic. Potraficie w to uwierzyć? Cały ten czas spędziłam na rozważaniu tego i owego, martwieniu się tym i tamtym, wspominaniu i przewidywaniu, przejmowaniu się takimi i innymi rzeczami, ale nigdy nie żyłam tutaj, tutaj, w tej chwili. Nigdy nawet nie uświadomiłam sobie, że ta chwila w ogóle istnieje. I ta myśl uderza mnie, przeszywa żywym prądem. 

Ta chwila tutaj.

Mamy tylko to.

Zanim staniemy się częścią nieba.

   Andrea Portes napisała tą książkę nie bez powodu. Cała opowieść jest jej osobistym doświadczeniem - tego co przeżyła w gimnazjum. Autorka przekazała nam na samym początku, że książka powstała w celu powrócenia wspomnieniami do tego okresu życia i zrozumienia samej siebie.

   Główna bohaterka - Anika Dragomir jest numerem trzy w szkolnej hierarchii popularności. Pochodzi z Rumunii, dlatego nie może liczyć na wyższą pozycję. Zrobi wszystko, aby utrzymać swoje miejsce przy numerze jeden: Becky Vilhauer, która jest najpopularniejsza. Wie, że jeden zły ruch, a przyjaciółka zamieni jej życie w piekło.

   Anika spotyka Logana, który w pierwszy dzień szkoły przyjeżdża na skuterze. Chłopak po wakacjach staje się o wiele bardziej przystojniejszy i tajemniczy. Mimo wszystko, główna bohaterka nie może się z nim związać, ponieważ jest on szkolnym nieudacznikiem, a ona nie może poświęcić swojej szkolnej pozycji dla niego. Na horyzoncie oprócz Logana pojawia się Jared Kline, który jest obiektem westchnień każdej dziewczyny. Ten zły chłopak wyraźnie jest zainteresowany Aniką. Jakiego wyboru dokona główna bohaterka?

   Książka choć z pozoru wydaje się banalna i lekka, jest pozycją bardzo mądrą, zwłaszcza dla współczesnego nastolatka. Zaskoczyła mnie bardzo mocno. Spodziewałam się czegoś lekkiego, niezobowiązującego z przyjemną treścią, a dostałam książkę, która ukazuje błędy, które popełniamy my - ludzie, zwłaszcza młodzież.

   Nastolatkowie często słuchają innych osób, mimo że mają zupełnie odmienne zdanie na różne tematy. Są zgodni z swoimi fałszywymi przyjaciółmi aby nie mieć problemów. W końcu wiele dziewczyn zrobiłoby wszystko aby utrzymać swoją wysoką pozycję w rankingu tych najpopularniejszych. Taka właśnie jest Anika. Nie słucha własnego serca, tylko dostosowuje się do otoczenia.

   W książce ukazany jest świetny wątek. Powinniśmy podążać za tym co jest dla nas dobre i co sprawia nam radość, a nie być szczęśliwym na siłę i to wokół niewłaściwych osób. Najsmutniejsze w tym wszystkim jest to, że człowiek zazwyczaj może późno się obudzić z pewnymi decyzjami. Życie jest krótkie i nieobliczalne. Nie wiemy kiedy przyjdzie nasz koniec, więc to powinno nas czegoś nauczyć: aby słuchać swojego serca i tylko siebie, a nie osób dla których nic nie znaczymy.

   Zakończenie bije na łopatki, przez co mogę polecić każdemu tą książkę. I nie tylko dla końcówki, ale również dla całości. Myślę, że ta pozycja powinna dotrzeć do nastolatków, którzy bardzo często popełniają takie błędy, które pokazuje nam ta książka. Nasze decyzje mogą być często podjęte za późno, a czas upływa. Pewnych rzeczy już nigdy nie będzie dało się naprawić.

   Całość była dla mnie świetna. Autorka dobrze wykorzystała pomysł na fabułę, a tytuł jest bardzo adekwatny do treści, chociaż na początku w ogóle go nie rozumiałam. Myślę, że długo o niej nie zapomnę, ponieważ to co przekazuje nam ta książka, głęboko dotarło do mojego serca.

★★★★☆

- Nigdy nie osądzaj nikogo, dopóki nie przejdziesz kilometra w jego butach.

Pauza.

- W ten sposób znajdujesz się kilometr od niego i zdobędziesz jego buty.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Grupie Wydawniczej Foksal! :)