#Meg Rosoff - Moje nowe życie

~ Nie mieliśmy śmiałości przyznać, że pozostawanie bez opieki dorosłego jest absolutnie super sprawą, ale nie trzeba być jasnowidzem, żeby się tego domyślić. Nie mogliśmy uwierzyć, że mamy taki fart i przez chwilę czuliśmy się jak w kolejce pędzącej w dół - myśleliśmy tylko o tym, jakie to cudowne uczucie mknąć tak szybko.

   Daisy, która ma piętnaście lat i pochodzi z Nowego Jorku zostaje wysłana do Anglii, gdzie mieszka jej ciotka i kuzynostwo. Dziewczyna po jakimś czasie zaczyna odczuwać sympatię do tego miejsca, jak i do jego mieszkańców, między którymi tworzy się wielka więź. Niedługo po jej przybyciu ciocia Penn musi wyjechać służbowo.

   Wojna zbliża się coraz bardziej. Mieszkańcy zostają odcięci od sieci elektrycznej. Pomimo tego, iż trwa wojna, dom ciotki wydaje się bezpieczny. Młodzi sami muszą stawić czoła na zbliżające się niebezpieczeństwo. 

   Sięgając po tą książkę spodziewałam się dostać ciekawej książki młodzieżowej z wojną w tle i dostałam to, jednak wydaje mi się, że autorka nie wykorzystała do końca swoich możliwości jeśli chodzi o całą opowieść. Książka jest krótka, co mi w ogóle nie przeszkadza, jednak autorka według mnie za bardzo spieszyła się z całą fabułą, a mogła wszystko rozegrać o wiele bardziej interesująco i podtrzymać czytelnika w napięciu.

   Bohaterowie to nie są ludzie, do których można się przywiązać. Wszyscy kuzyni Daisy różnią się od siebie bardzo, przez co są charakterystyczni, jednak ze względu na to, że cała historia jest opowieścią głównej bohaterki i wydarzeń, które ją spotkały - nie mogłam się wgryźć w to, co tak naprawdę odczuwali, co myśleli. Tego mi bardzo brakowało, ponieważ wszyscy są bardzo ciekawymi osobami, które byłabym w stanie polubić.

   Do połowy książka bardzo mi się dłużyła, a później wszystko zaczęło się rozkręcać. Właśnie od tego kulminacyjnego momentu w fabule, musiałam dotrwać do końca. Chciałam wiedzieć jak zakończy się cała powieść i jestem usatysfakcjonowana. 

   Książka pokazała mi obraz tego co przynosi wojna. Ból, smutek i niezapomniany odcisk na duszy człowieka. Pewnych rzeczy nie da się zapomnieć albo nawet wymazać z pamięci. Takie rzeczy już na zawsze będą w naszej podświadomości, co świetnie pokazuje nam właśnie ta opowieść. Bohaterowie przechodzą przez straszne rzeczy, które mogą ich zmienić już na zawsze.

   Jest to dobra pozycja młodzieżowa i przygodowa na jeden raz. Można się w nią wciągnąć i pochłonąć nawet w kilka godzin, ponieważ czyta się ją ekspresowo. Pomimo jej wad, ostatecznie podobała mi się i cieszę się, że mogłam poznać historię Daisy, która jest bardzo interesująca i niespotykana.

★★☆☆☆

~ Jeśli nie mieliście dotąd żadnych doświadczeń z wojną i zastanawiacie się, ile trzeba czasu, żeby stracić wszystko, co się kocha albo co jest człowiekowi potrzebne do życia, to mogę wam powiedzieć,

 że wystarczy chwila.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Grupie Wydawniczej Foksal! :)