#JP Delaney - Lokatorka [przedpremierowo]

~ Ludzkie relacje, podobnie jak całe ludzkie życie, zwykle obrastają mnóstwem niepotrzebnych rzeczy. To wszystko składa się na nudę i inercję zwykłych, konwencjonalnych związków, wyznacza ich bieg, zanim tak naprawdę się rozpoczną. (...) Związek nieskrępowany żadnymi konwencjami ma w sobie pewien rodzaj czystości, prostoty i wolności.

   Emma już nie mieszka przy Folger Street 1, a na jej miejsce wprowadza się Jane. Obie lokatorki, obecna i była, są do siebie bardzo podobne: mają taki sam kolor włosów, podobne rysy twarzy i obie pragną zacząć swoje życie od początku. Uważają, że pomoże im w tym zamieszkanie w ultranowoczesnym mieszkaniu, które wymaga dostosowania się do surowych reguł narzuconych przez właściciela. Apartament wydaje się idealnym miejscem do porządkowania życiowego chaosu. Kobiety łączy coś jeszcze - zagadkowa więź z właścicielem mieszkania. Jednak nie wszystko jest tak kolorowe na jakie wygląda. Po jakimś czasie oprócz pożądania, pojawia się strach i niepokój. Co różni obie dziewczyny? Emma już nie żyje, Jane jeszcze tak.

   Biały, idealny, a przede wszystkim minimalistyczny i wyposażony z najważniejsze rzeczy dom. Posiadający zadziwiającą technologię sterowaną przez smartfony, bransolety i komputer. Dostosowujący oświetlenie według naszych potrzeb. Znajdujący się w spokojnej okolicy, z dala od szumu i miasta. Ultradźwiękowy i idealnie przystosowujący się do lokatora, mimo srogich zasad właściciela. To wszystko brzmi zbyt pięknie, aby mogło być prawdziwe. Co jest nie tak z tym mieszkaniem? Czy naprawdę jest tak perfekcyjne?

   Fabuła jest poprowadzona z dwóch perspektyw: Emmy i Jane. Emma wprowadza się do mieszkania wraz ze swoim chłopakiem Simonem, natomiast Jane wynajmuje mieszkanie sama. Akcja toczy się w przeszłości i teraźniejszości. Rozdziały dziewczyn mamy zespolone ze sobą na zmianę i dzięki temu widzimy jak bardzo są do siebie podobne, jak zadziwiająco identyczne rzeczy je spotykają, a także dostrzegamy różnice pomiędzy bohaterkami, które wraz z toczącą się historią, są bardziej widoczne.

   Kreacja bohaterów wyszła autorowi dosyć dobrze. Poznajemy życie obu kobiet w zupełnie innym czasie, a co najważniejsze, mamy przybliżony ich charakter i osobowość. Jeszcze jedną z dosyć ważnych postaci pojawiających się na kartach tej książki oprócz Emmy i Jane, jest właściciel apartamentu przy Folger Street 1. Edward przerażał mnie od samego początku. Jego identycznie zachowanie pod względem dwóch kobiet w zupełnie różnym czasie przyprawiało mnie o ciarki. Wiele razy w trakcie czytania zadawałam sobie pytanie: co jest nie tak z tym mężczyzną? Z jednej strony zachowywał się normalnie, ale z drugiej wydawał mi się obłąkanym socjopatą, z cudownie uporządkowanym życiem i zasadami nie do podważenia.

   Mimo, iż akcja na początku toczy się w dosyć leniwym tempie, to i tak wciąga od pierwszej strony. Wprowadzenie do całej historii było dobre i zachęcające do dalszego czytania. Oczywiście oceniam to na ogromny plus. Po jakimś czasie w trakcie lektury odczuwałam nie mały strach, naprawdę. Bałam się tej książki i nie miałam pojęcia do czego to wszystko prowadzi. Momentami miałam ochotę wstrząsnąć Emmą, która tak naprawdę już nie żyła, a następnie krzyczeć na Jane aby się ogarnęła i zwijała z tego mieszkania.

   Wszyscy w tej powieści są podejrzani. Autor bawi się emocjami czytelnika, a ja czułam się jakbym była jego marionetką. To jak potrafił powiązać wszystkie wydarzenia ze sobą i stworzyć tak nieobliczalne zakończenie, jest niewiarygodne i fascynujące. W tej książce nie wszystko jest takie na jakie wygląda i najlepiej nikomu nie ufać, bo potem wszystko może obrócić się do góry nogami, a my pozostaniemy zdezorientowani, z wysoką gorączką.

   Całość jest napisana tak ogromnie wciągająco, że gwarantuje Wam - jeśli chcecie zacząć tę książkę, to tylko wtedy kiedy macie czas wolny, bo nie oderwiecie się od niej, dopóki jej nie skończycie. Tak było ze mną. Zaczęłam i przepadłam. Styl autora jest jasny i zrozumiały, a co najważniejsze - pisarz z rozdziału na rozdział potrafił tak nakręcić w fabule, że wszystkie tajemnice, zagadki i ten niepokój towarzyszący w trakcie czytania, były straszne.

   Lokatorka to genialny thriller psychologiczny. Nie da się przy niej nudzić, a wręcz przeciwnie! Pochłonęła mnie w całości i nie dała chwili wytchnienia. Emocje, emocje i jeszcze raz emocje. Ta książka jest naprawdę dobra i ma świetną koncepcję na fabułę, która została wykorzystana w stu procentach. Nie jestem ani trochę rozczarowana. Polecam gorąco.

★★★★☆

~ Idealne mieszkanie.

Wymarzona lokatorka.

Doskonała zbrodnia.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Otwarte! :)