poniedziałek, 13 lutego 2017

#Brandon Sanderson - Alcatraz kontra bibliotekarze. Piasek Raszida [przedpremierowo]

~ Jeśli jesteście choć trochę tacy jak ja - mądrzy, rozsmakowani w kozim serze i diabelnie przystojni - to z pewnością przeczytaliście wiele książek.


   Alcatraz Smedry nie wydaje się przeznaczony do niczego poza katastrofami. Na swoje trzynaste urodziny otrzymuję paczkę ze spadkiem po nieżyjących rodzicach - a w niej zwykły woreczek ze zwykłym piaskiem. Prezent zostaje jednak natychmiast skradziony. To uruchamia lawinę zdarzeń, które uświadamiają Alcatrazowi, że jego rodzina jest częścią grupy walczącej przeciwko Bibliotekarzom - tajnej, niebezpiecznej i złowrogiej organizacji, która rządzi światem.

   Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Brandona Sandersona o którym, trzeba przyznać, słyszy się dosyć sporo w książkowej sferze. Gdy miałam możliwość przeczytania książki, która wychodzi spod jego pióra, nie zawahałam się ani przez chwilę i ogromnie się z tego cieszę. Po tym jak przeczytałam pierwszy raz zarys fabuły, liczyłam na lekką, przyjemną czytelniczą przygodę - i muszę przyznać, że taka była. Ale nie tak do końca..

   Ta pozycja to po prostu uniwersum humoru, ironii i sarkazmu. Autor (który jednocześnie jest narratorem) sprawił, że od pierwszej strony, do ostatniej uśmiech gościł na moich ustach non stop. Nie mam pojęcia jak on tego dokonał, sama do tej pory jestem w dziwnym otumanieniu, jak można tak genialnie napisać książkę.

   Główny bohater - Alcatraz, który (naprawdę i dosłownie!) cokolwiek dotknie to psuje, próbuje od początku wmówić nam - czytelnikom - jakim jest wielkim tchórzem, jaki jest nierozsądny, samolubny i godny pogardy. W książce narrator, którym jest Smedry zwraca się bezpośrednio do nas. Analizuje z nami poszczególne rozdziały rzucając różnymi uwagami, sarkazmem i ironią, o której już wspomniałam.

   Przyznaję, że na początku ciężko było mi zrozumieć ten świat i terminy, którymi posługiwali się bohaterowie, jednak z rozdziału na rozdział, czerpałam z tej powieści coraz większą przyjemność. Postacie pierwszoplanowe, jak i drugoplanowe są świetne. Zostali bardzo dobrze wykreowani, a ich osobowość sprawiła, że mogłam ich polubić, a co najważniejsze, martwić się o ich los.

   Wiecie czego się jeszcze dowiedziałam? To dlaczego autorzy piszą książki. Nie żartuję. Robią to tylko dlatego, aby nas torturować. Aby wam to udowodnić, przytoczę cytat prosto z tej książeczki 'Autorzy piszą książki z jednego i tylko jednego powodu: lubimy torturować ludzi. (...) Brać pisarska odkryła, że opowiadanie historii to jeszcze silniejszy - i bardziej satysfakcjonujący - sposób na wywołanie udręki u innych. Piszemy historię. Dzięki temu zupełnie legalną metodą robimy czytelnikom najróżniejsze wredne i straszne rzeczy'. Przyznam, że Sanderson trafił w dziesiątkę.

   Książka na pierwszy rzut oka wydaje się dziecinna i nie zaprzeczam, że taka właśnie jest. Jednak autor wyraźnie podkreśla, że można zapoznać się z nią w każdym wieku i zgadzam się z nim. To jak inteligentnie buduje zdanie i jak poprzez treść sarkastycznie się do nas zwraca raczej dzieci nie zrozumieją, a raczej starsi odbiorcy.

   Muszę również wspomnieć o tym jak świetnie ta pozycja jest wydana. Znajdziemy w niej przeróżne rysunki bohaterów, ilustracje przedstawiające daną sytuację, która dzieje się właśnie w momencie czytania książki. Na dodatek samo zakończenie wywołało u mnie wielki pytajnik na twarzy. Jestem jednocześnie zaintrygowana i podekscytowana na myśl o kontynuacji.

   "Alcatraz kontra bibliotekarze. Piasek Raszida" uwielbiam za humor, bohaterów, akcję i wszystko co zostało w tej książce przedstawione. Doskonale się przy niej bawiłam i dosłownie nie mogę doczekać się dalszych wydarzeń. Jestem ogromnie ciekawa jak potoczą się kolejne przygody Alcatraza i jego przyjaciół.

★★★★☆

~ Spóźniałem się na własną śmierć, jeszcze zanim się urodziłeś. Raz tak się spóźniłem na umówione spotkanie, że dotarłem tam, zanim wyszedłem.


Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu IUVI! :)

35 komentarzy:

  1. Zacznę od końca, cytat kończący jest nieziemski ;D To już któraś recenzja tej książki, którą czytam i jestem mile zaskoczona tym, w jaką tematykę powieści idzie Sanderson. Bo znałam go zwykle z typowego fantasy, a tu proszę! ;) No i motyw Bibliotekarzy, chcących przejąć władzę nad światem. To mnie kupiło ;D Ale nie miałam pojęcia o tym cytacie, jest w tym ziarenko prawdy z tym torturowaniem czytelników. Już nigdy nie spojrzę na pisarzy tak samo ;D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też mi się ten cytat bardzo spodobał, musiał wylądować na blogu, nie było innej opcji :D Po przeczytaniu tej pozycji jestem pewna, że dam temu autorowi szansę w innych książkach. Już na samą myśl nie mogę się doczekać!
      Hahaha, ja tak samo. Torturują nas i mają z tego frajdę :D

      Usuń
  2. Na razie czytam inną serię Sandersona :) Ta jest zbyt młodzieżowa, bym od razu się za nią brała :D

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie spodziewałam się nawet takiego tytułu prawdę mówiąc. Brzmi bardzo ciekawie, może powinnam się skusić, zapowiada się mimo wszystko całkiem lekko :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Koniecznie czytaj! Nie będziesz rozczarowana, ta książka jest genialna :)

      Usuń
  4. dziwny ten cytat czytłam kilka razy i chyba pora nie ta na rozkminy

    OdpowiedzUsuń
  5. Początkowo myślałam, że sobie podaruję, bo już za stara na to jestem, ale jednak muszę przeczytać :) Jako bibliotekoznawcę ciągnie mnie bardzo do tej książki, zwłaszcza jeśli chodzi o złych bibliotekarzy :)

    OdpowiedzUsuń
  6. myślę że dla odmóżdżenia po ciężkim dniu fajna opcja;)

    OdpowiedzUsuń
  7. Ja jeszcze nie znam twórczości autora i widzę po Twojej recenzji, że mam czego żałować :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Szczerze musiałabym się zastanowić. Chyba czuje się za stara na takie powieści.

    OdpowiedzUsuń
  9. Prawda, książki są po to, żeby ludzi torturować :P Sama chcę kiedyś się tak nad ludźmi pastwić :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W takim razie musisz wykorzystać tą torturę jak najlepiej! :D

      Usuń
  10. Do tej pory przeczytałam jedynie "Elantris" Sandersona i muszę przyznać, że autor kupił mnie od razu. Z chęcią przeczytam inne jego książki, ale ta akurat wydaje mi się zbyt dziecinna, a ostatnio nie mam ochoty na takie powieści :D.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziecinna, ale inteligentna. Dla mnie po prostu bombowa! :)

      Usuń
  11. Widzę, że książka zapewniła Ci sporą dawkę rozrywki. To super. W takim razie będę miała na uwadze ten tytuł.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O tak, była świetna :) Koniecznie, polecam gorąco!

      Usuń
  12. W jakim ja świecie żyję - nie słyszałam jeszcze o tej książce, ale zaciekawiłaś mnie. Szczególnie narracją i cytatami <3
    Zaczytanego!

    OdpowiedzUsuń
  13. Kolejna bardzo pozytywna opinia na temat tej książki, coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że warto przeżyć tę czytelniczą przygodę. :)
    Bookendorfina

    OdpowiedzUsuń
  14. Nie moje klimaty niestety. No i już chyba za stara jestem na ten tytuł, więc sobie odpuszczę. ;)

    OdpowiedzUsuń
  15. Ja juz tez mam lekturę za sobą, świetna książka :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Ja miałam to szczęście, że zapoznałam się najpierw z inną książką Sandersona, zanim sięgnęłam po tę. Alcatraz bardzo mi się podobał, ale Brandon pisze zupełnie... jak nie on xD Serio xD Zupełnie inny styl, inne słownictwo, inne.. kurde, inne wszystko!
    Koniecznie zabieraj się za inne książki :D
    Kasia z Kasi recenzje książek

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To co napisałaś tym bardziej mnie przekonuje do sięgnięcia po jego twórczość :)

      Usuń
  17. Twórczość Sandersona od jakiegoś czasu niezwykle mnie intryguje. Co ciekawe, dopiero ostatnimi czasy zaczęłam widzieć recenzje jego książek na blogach. :p Mam nadzieję, że będę mieć okazję, aby co nieco od niego przeczytać.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oby! Trzymam za to kciuki abyś miała okazję, ja też mam nadzieję na przeczytanie innych jego pozycji :)

      Usuń